Scenariusz Świąteczny 2016

Pochmurną, czarną noc przeszywał łoskot kolumny pancernej. Oberleutnant Kreuzer obserwował swoich ludzi ze szczytu wydmy, tuż obok rozpadającej się kamiennej drogi. W mroku nocy, obok trzech transporterów piechoty i dwóch ciężarówek Opel Blitz dostrzegał sylwetki pancernych kolosów. Dwa smukłe mechy typu Heinrich kroczyły tuż obok serca jego pododdziału – górującego nad innymi pojazdami ogromnego Stormkoniga. Nagle spokój ich przemarszu zakłócił dziwny dźwięk.
– DZYŃ, DZYŃ, DZYŃ! – niosło się po piaskach Babilonu.
– Verfluchte! – wrzasnął Kreuzer.– To znów ten cholerny jankeski Ubermensch stroi sobie z nas żarty! Włączyć systemy radarowe i strzelać bez rozkazu! – potężne nogi Stormkoniga cieżko opadły na kamienną drogę, rozszerzyły i ustabilizowały.
W tym momencie Kreuzer usłyszał podejrzany śmiech.
–Co do … Ten wariat śmieje się z nas głośnym „Ho Ho Ho”?
Zestaw radarowy natychmiast rozpoczął namierzanie. Załoga szybko oznaczyła cel, prze-pozycjonowała maszynę i otworzyła ogień w mrok nocy. Ciężkie pociski przeciwlotnicze kalibru 12 cm zaczęły pruć niebo, rozświetlając mrok feerią wybuchów. Nagle jeden z nich zapłonął jaśniej i trafiony cel zaczął sunąć w dół długą kometą ognia.
– Mamy sukinsyna! – Krzyknął któryś z żołnierzy osłony.
– Coś spory, jak na jednego jankesa w skórzanej kurtce… – Kreuzer przygląda łsię spadającemu kształtowi i przez moment przemknęła mu myśl, że widzi sanie…
– Ruszać się! Zabezpieczyć teren i wysłać na miejsce katastrofy grupę zwiadowczą! Cokolwiek zestrzeliliśmy – chcę to mieć!