Śmierć z Przestworzy – czyli o lotnictwie !

Śmierć z powietrza

Na początku XX wieku lotnictwo było traktowane przez sztaby wielu państw jako śmieszna fanaberia bez większego znaczenia na polu bitwy. Pierwsza wojna światowa i pionierskie użycie lotnictwa rozpoczęło rewolucję w sposobie prowadzenia wojny. Przez kolejne lata opracowywano nowoczesne metody użycia lotnictwa jako kolejnej po piechocie, pojazdach i okrętach siły na polu bitwy

II wojna światowa i odkrycie minerału VK nie pozostało bez echa dla lotnictwa. Nagły skok technologiczny pozwolił na zbudowanie maszyn pionowego startu i lądowania (VTOL), niewymagających długich, trudnych w utrzymaniu i obronie pasów startowych. Wprowadzenie nowoczesnej technologii pozwoliło także śmigłowcom zmienić się z malutkich maszyn wsparcia i obserwacji w pełnoprawne maszyny bojowe niosące śmierć i pohańbienie wrogom.

Jak działają jednostki latające w uniwersum Dust ?

Jednostki latające – jak sama nazwa wskazuje – unoszą się nad polem bitwy. Oznacza to, że ignorują właściwości terenu nad jakim się znajdują, a co za tym idzie – wszelkie wynikające z nich pozytywne i negatywne efekty. Co więcej, mogą zatrzymywać się nad terenem niedostępnym dla innych jednostek, a nawet nad innymi jednostkami.

Używając jednostek latających należy pamiętać, że są one widoczne zawsze i wszędzie, niezależnie gdzie się znajdują. Dlatego należy wystrzegać się wyspecjalizowanych jednostek przeciwlotniczych, aby nasze lotnictwo nie zamieniło się szybko w spadające kule ognia i metalu.

Jednostki latające nie są jednak takim łatwym celem – posiadają własny typ osłon, działających zależności od wykonanego ruchu. Jeśli nasz samolot lub śmigłowiec wykonał zwykłą akcję Ruchu, to za każde trafienie w niego rzucamy kostką i za każdy wyrzucony symbol frakcji anulujemy jedno trafienie. Jeśli wykonaliśmy Marsz, to można przyjąć, że pilot wykonał serię karkołomnych akrobacji, dzięki czemu bronimy się na symbolach frakcyjnych oraz tarczach.

Należy także pamiętać, że oddziały dowodzenia nie mają wpływu na jednostki latające. Nie mogą ich naprawiać, uzupełniać amunicji czy reaktywować ich. Piloci są tacy fajni i niezależni, że słuchają się tylko siebie 😉

Jakie typy pojazdów latających znajdziemy w uniwersum Dust ?

Alianci bazują na odrzutowcu P-48 Pelican, będącym nowoczesną adaptacją znanego P-38 Lightning. Samoloty te poruszają się do 12 pól używając Ruchu lub do 24 pól Marszem (a raczej przelotem 😉 Co więcej – podczas każdej aktywacji muszą wykonać minimum jedną akcję Ruchu. Akcja ta może być wykonana przed lub po Ataku (lub użyciu zdolności), ale musi być wykonana zawsze. Z tego powodu samoloty nie mogą wykonywać Ataku Mierzonego. Maszyny te zabierają na pokład – w zależności od wersji – bomby lub niekierowane rakiety, zaś każda z nich wyposażona jest w 6 sztuk ciężkiego karabinu 0,5 cal.

Oś używa rozwiniętej wersji latającego skrzydła Ho-229. W wersji dwuosobowej Ho-347 może zabierać na pokład 6 bomb 150kg lub przeciwpancerne działo PaK 7,5 cm.

Tak jak jego aliancki odpowiednik porusza się o 12 lub 24 pola i obowiązkowo musi wykonać Ruch w swojej aktywacji. Jednoosobowa wersja Ho-357 zabiera zestaw dwóch rakiet X-4 do zwalczania wrogich jednostek latających lub dwa działa laserowe. Każda wersja posiada też cztery działka 2 cm.

Związek Sino-Sowiecki poszedł inną ścieżką i postawił na wolniejsze, lecz równie śmiercionośne śmigłowce. Pojazdy te posiadają dwa współosiowe wirniki, przez co nie potrzebują śmigła ogonowego. Ruch śmigłowców wynosi 6 pól lub 12, gdy używają Marszu. Jako jedyne jednostki latające nie muszą wykonywać obowiązkowego ruchu i mogą zawisnąć w powietrzu, dzięki czemu są zdolne do wykonania Ataku Mierzonego.

Koniem pociągowym jest śmigłowiec Mil Mi-47. W zależności od wariantu może zabierać pod swoje wysięgniki różne kombinacje bomb, rakiet niekierowanych i zbiorników z napalmem lub dwa działka przeciwpancerne.

Dodatkowym wsparciem jest transportowy Mi-45, mogący przewozić jeden oddział piechoty wraz z bohaterem.

Drugim śmigłowcem wsparcia jest Mi-48 zdolny do przewożenia jednego mecha z rodziny KV47. Co więcej, specjalne desantowe KV47 mogą samodzielnie odczepiać się od śmigłowca i prowadzić natarcie od punktu zrzutu.

Nie można też zapomnieć o Mi-47X – osobistej maszynie bohaterki ZSS Red Ace, uzbrojonej w cztery wyrzutnie niekierowanych rakiet. Każdy z tych śmigłowców jest wyposażony w poczwórne karabiny DszK 12,7mm.

Całość dopełnia nieuzbrojona, medyczna wersja transportowego Mi-45, zdolna do przywracania wyeliminowanej piechoty znaczniej skuteczniej, niż pojedynczy sanitariusz z oddziału dowodzenia.

Marcin “Jaqbek” Jakubczyk